با کودک لجباز چگونه رفتار کنیم؟

به گزارش راهبرد معاصر  آشنایی کودک با عواقب چنین رفتاری ضروری است. شما همچنین باید از زحمات و رفتار خوب آن‌ها قدردانی کنید تا آن‌ها را وادار به گوش دادن به خود کنید.

کودکان لجباز بیشتر عصبانی می‌شوند

هر کودکی که استقلال اراده داشته باشد، لجباز نیست. مهم است که قبل از انجام هر اقدام قوی متوجه شوید که آیا کودک شما لجباز است یا مصمم. کودکان با اراده قوی می‌توانند بسیار باهوش و خلاق باشند. آن‌ها سؤالات زیادی می‌پرسند که ممکن است به عنوان شورش در نظر گرفته شود. آن‌ها عقیده دارند و “انجام دهنده” هستند. از سوی دیگر، کودکان لجباز به عقاید خود پایبند هستند و حاضر نیستند به آنچه شما می‌گویید گوش دهند.

چند ویژگی دیگر

آن‌ها نیاز شدیدی به تایید و شنیده شدن دارند؛ بنابراین با راهکار لجبازی توجه شما را جلب می‌کنند. آن‌ها می‌توانند به شدت مستقل باشند. متعهد به رفتاری که می‌کنند، هستند تا کاری را که دوست دارند انجام دهند. همه کودکان عصبانی می‌شوند، اما افراد لجباز ممکن است این کار را بیشتر انجام دهند. آن‌ها ویژگی‌های رهبری قوی دارند – آن‌ها رئیس و مختار به کاری که انجام می‌دهند، هستند. آن‌ها دوست دارند همه‌ی کار‌ها به میل شان انجام شود. مدیریت یک کودک لجباز ممکن است دشوار باشد، اما ناممکن نیست.

نکاتی که ممکن است به مقابله با کودکان لجباز کمک کند

ممکن است کودک نوپای لجبازی داشته باشید که از ماندن در گهواره خود خود داری کند یا هر بار که سعی می‌کنید به او غذا بدهید قاشق غلات خود را کنار می‌گذارد. یا ممکن است یک کودک شش ساله‌ای داشته باشید که اصرار دارد هر روز یک لباس بپوشد و پای خود را به همدیگر می‌زند تا از هر قانون یا دستوری که به او می‌دهید سرپیچی کند. به این نکات توجه کنید که می‌تواند هنگام برخورد با طبیعت لجباز کودک شما مفید باشد.

به او گوش دهید

ارتباط یک خیابان دو طرفه است. اگر می‌خواهید فرزند تان به حرف‌های شما را گوش کند، ابتدا باید مایل باشید که به حرف‌های او گوش دهید. کودکان لجباز ممکن است نظرات قوی داشته و تمایل به بحث و جدل خیلی زیاد دارند.

اگر احساس کنند که شنیده نمی‌شوند، ممکن است سرکشی کنند. در بیشتر مواقع، زمانی که فرزند تان اصرار دارد کاری را انجام دهد یا انجام ندهد، گوش دادن به صحبت‌های او و گفت وگوی آزاد در مورد چیزی که او را آزار می‌دهد می‌تواند این عملکرد شما را به او اثبات کند. به عنوان مثال، اگر کودک شما برای تمام کردن ناهار عصبانی است، به او به زور غذا ندهید. در عوض، از آن‌ها بپرسید که چرا نمی‌خواهند غذا بخورند؟ به او گوش کنید – ممکن است به دلیل بازیگوشی یا داشتن درد شکم باشد. اگر می‌خواهید کودک پنج ساله لجبازتان به حرف شما گوش کند، سعی کنید با آرامش و عملی نزدیک شوید که به او آرامش می‌دهد نه با رفتار خشن.

با آن‌ها ارتباط برقرار کنید، آن‌ها را مجبور به انجام کاری نکنید

وقتی بچه‌ها را مجبور به انجام کاری می‌کنید، آن‌ها عصیان می‌کنند و هر کاری که نباید انجام دهند را انجام می‌دهند. اصطلاحی که این رفتار را به بهترین شکل تعریف می‌کند، اراده متقابل است که یک ویژگی رایج کودکان لجباز می‌باشد. ضد اراده غریزی بوده و تنها محدود به کودکان نیست. پس با فرزندان خود ارتباط برقرار کنید. به عنوان مثال، مجبور کردن کودک شش ساله خود که اصرار دارد بعد از خوابش تلویزیون تماشا کند، فایده‌ای ندارد. در عوض با آن‌ها بنشینید و به آنچه که تماشا می‌کنند علاقه نشان دهید. وقتی متوجه شوند که به او اهمیت می‌دهید، احتمالاً بچه‌ها پاسخ می‌دهند.

کودکانی که با والدین یا مراقبان خود در ارتباط هستند می‌خواهند همکاری کنند. سوزان استیفلمن در کتاب خود به نام والدین بدون مبارزات قدرت می‌گوید: ایجاد یک ارتباط تزلزل ناپذیر با کودکان سرکش، برخورد با آن‌ها را آسان‌تر می‌کند. همین امروز اولین قدم برای برقراری ارتباط با فرزند تان را بردارید – او را در آغوش بگیرید! فرزند شما باید بداند نظم و انضباط که او دارد، عواقب خوب یا بدی برای اعمال او خواهد داشت. اطمینان حاصل کنید که آن‌ها کاملاً از عواقب نقض قوانین آگاه هستند.

عواقب باید فوری باشد، مخصوصاً وقتی با کودکان سر و کار دارید تا آن‌ها بتوانند اعمال خود را به نتیجه مرتبط کنند. استراحت، کاهش زمان بازی یا تلویزیون و اختصاص دادن کار‌های کوچک می‌تواند چند راه برای تنبیه کودک باشد. شما همچنین می‌توانید با عواقب، بر اساس مشکل، خلاق باشید.   به یاد داشته باشید که هدف این نیست که کودک را تنبیه کنید، بلکه به آن‌ها بفهمانید که رفتارشان اشتباه است.

باید گفت
لجبازی در کودکان رایج است، اما برخورد روزانه با آن ممکن است برای والدین طاقت فرسا باشد. با این حال، دانستن نکاتی در مورد نحوه برخورد با یک کودک لجباز می‌تواند مفید باشد. در حالی که باید آرام بمانید، به حرف‌های فرزند تان گوش دهید و به نظرات او احترام بگذارید. با این حال، تسلیم خواسته‌های آن‌ها نشوید. در عوض سعی کنید به آن‌ها گزینه‌هایی بدهید و با آن‌ها مذاکره کنید. همچنین ممکن است آن‌ها را تنبیه کنید، اما به خاطر داشته باشید که هدف تنبیه کودک نیست، بلکه این است که آن‌ها بدانند رفتارشان نامناسب است./باشگاه خبرنگاران